سپاس موفور و ستايش نامحصور مخصوص پروردگاري است که مستور است از غايت ظهور و محجوب است از شدت نور از توحد در ذات بيرون است از درک هر عارف
(beginning)
پس بس است ايشان را در استحقاق عذاب بيرون رفتن ايشان از راه راست حق و واپس اوتادن ايشان در گمراهي و کوري و مصدود و ممنوع گشتن ايشان از وصول به حق و سرکشي و چموشي کردن ايشان در بيابان حيرت و ضلالت به اتمام رسيد
(perform)
<ترجمه تحت اللفظي نهج البلاغه است و گاهي برخي از جملات را به کوتاهي شرمح مي کند. مولف آن را در دو جلد به امر فتح علي شاه قاجار و در سال هاي ۱۲۲۵و ۱۲۲۶ نگاشته است>
(Version notes)
بیشتر
<الذريعه>: ج.۴. ص.۱۴۴
(Version notes)
<سپهسالار>: ج.۲. ص.۱۸
(Version notes)
<نيمه اول نهج البلاغه (خطبه ها) را در بر دارد>
(Version notes)
عناوين و خطوط شنگرف ، تمام صفحات مجدول به خطوط سياه و زرين - لوح مزدوج مذهب و لاجوردي با نقش گل و بته
(Version notes)
