[اديم روضه جاه] تو را بود چمني که آفتاب در او شکل [اقحوان آمد]...
(آغاز)
... عرفي از اين مي جامي نوش کن و ز غم جور دوست فراموش کن ريش فزون کن غم بيهوده چند کم ز زني خود نتوان بود چند.
(انجام)
نام:
ديوان عرفي شيرازي
خط:
نستعلیق
(نوع خط متن)
صفحه‌بندی:
۱۸۶ برگ؛ مختلف
(تعداد سطرهای متن)
مواد سازنده:
گالینگور سبز، عطف تیماج زرشکی
(نوع جلد)
خط:
نستعلیق
(نوع خط متن)
صفحه‌بندی:
۱۸۶ برگ؛ مختلف
(تعداد سطرهای متن)
مواد سازنده:
گالینگور سبز، عطف تیماج زرشکی
(نوع جلد)
توصیف:
نخستين ديوان خود را به سال ۹۹۶ق گردآورد، و چون در بستر مرگ افتاد مسودات سروده‌هاي خود را به <کتابخانه خانخانان> فرستاد، پس از مرگ او خانخانان <محمدقاسم> فرزند <محمدعلي اصفهاني> متخلص به "<سراجا>" را دستور داد تا ديوان کاملي از او فراهم سازد. اين ديوان به سال ۱۰۲۶ در ۱۴ هزار بيت گردآمد. بخشي از ديوان او به سال ۱۳۰۸ق در بمبي چاپ شده است، چاپهاي پسين کامل‌تر است.
(يادداشتهاي نسخه)
