قال ابوبکر محمد بن زکريا الرازي رحمه الله اني اذکر في کتابي هذا من الادويه المرکبه التي الحاجه اليها دون غيرها مختاراتها و طارح کل ما کان فيها... في علل الشعر و ادويته...
(آغاز)
بیشتر
قد اودعت کتابي هذا من الادويه المولفه ما عالجت به من الاسقام و الاعلال فالنحج و ابراء علي يدي و لم اصبر و لم ابخل بتعريف المتطبئين و اهل النجره بذلک اذا کان غرض النفع للاسقام الخاص و العام
(انجام)
<ادويه امراض مختلف> را همراه با دستور تهيه آن در ۶۱ باب بيان کرده است. در اول رساله <تصريح به نام زکرياي رازي> شده است. اما در مراجع کشف الظنون، الذريعه و جز آن يافت نشد.
(يادداشتهاي نسخه)
بیشتر
ضميمه= مجموعه ۵۰۰(برگ۱۷۴-۲۳۰)
(يادداشتهاي نسخه)
